ชายคนนี้ที่เรากำลังจะพูดถึงกันนั้น เป็นชายที่ประสบความสำเร็จอย่างมากคนหนึ่ง เขาเป็นทายาทของไดเมียวแคว้นเล็กๆ อย่างมิคาวะ (三河国) ที่ต่อมามีอำนาจขึ้นมาอยู่บนจุดสูงสุดของแผ่นดินญี่ปุ่นในยุคสมัยเอโดะ ผู้ซึ่งรวบรวมแผ่นดินญี่ปุ่น ให้เป็นปึกแผ่นและสงบมาอีก 250 ปี ชายผู้นั้นมีชื่อว่า “โทกุงาวะ อิเอยาสึ (徳川 家康)” ปฐมโชกุนแห่งตระกูลโทกุงาวะ (徳川家)
กำเนิด “อิเอยาสึ”
วัยเด็กอิเอยาสึมีชื่อว่า “มัตสึไดระ โมโตยาสึ (松平 元康)” หรืออีกชื่อที่ผู้คนเรียกกันก็คือ “ทาเคจิโยะ (竹千代)” อิเอยาสึ เกิดเมื่อปี ค.ศ. 1543 ที่ปราสาทโอกาซากิ (岡崎城) เขาเป็นบุตรชายคนโตของ มัตสึไดระ ฮิโรทาดะ (松平広忠) ไดเมียว คนที่แปดแห่งแคว้นมิคาวะ (三河国)
ปีค.ศ.1548 ตระกูลโอดะแห่งแคว้นโอวาริ (尾張国の小田家) คิดจะขยายอิทธิพลของตัวเองออกไป และหนึ่งในเป้าหมาย ของตระกูลโอดะนั่นก็คือ แคว้นมิคาวะ ทางแคว้นมิคาวะได้ประเมินแล้วว่าไม่มีทางสู้ได้ จึงขอร้องยังตระกูลอิมากาวะแห่ง แคว้นซุรุงะ (駿河国の今川家) เพื่อให้มาช่วยกันสู้ศึกกับตระกูลโอดะ แต่ทั้งสองกลับเจรจาสงบศึกกัน แต่มีเงื่อนไขว่าต้อง ส่งตัวอิเอยาสึในวัย 6 ขวบเพื่อมาเป็นตัวประกัน และในที่สุดทาเคจิโยะจึงต้องเปลี่ยนชื่อเป็น”อิเอยาสึ” ในเวลาต่อมา
ความพ่ายแพ้ บทเรียน และขยายอำนาจของอิเอยาสึ
ศึกครั้งนี้อิเอยาสึต้องเผชิญหน้ากับ “ทาเคดะ ชินเก็น (武田 信玄)” ซึ่งชินเก็นเป็นสุดยอดนักการทหารที่เก่งกาจในเรื่องการบัญชาการกองทัพม้า (馬軍) ที่เข็มแข็งที่สุดในญี่ปุ่น ปีค.ศ.1572 ชินเก็นได้ตัดสินใจประกาศศึกกับโนบุนางะและได้ บัญชาการให้ทัพใหญ่ออกจากแคว้นคาอิ (甲斐国) ซึ่งในขณะนั้นชินเก็นไม่ต้องระแวงในแนวหลัง เนื่องจากว่าเขาได้แอบส่งสารขอสงบศึกชั่วคราวไปถึงสองตระกูลใหญ่คือ ตระกูลโฮโจแห่งแคว้นโอดาวาระ (小田原国の北条家) และตระกูลอุเอสึงิ แห่งแคว้นเอจิโกะ (越前国の上杉家)
ช่วงเวลานั้นเองที่เป็นช่วงสำคัญของอิเอยาสึ เนื่องจากว่าชินเก็นได้บัญชาการทัพใหญ่ประมาณ 20,000 คนและเข้าโจมตี ปราสาทฮามามัทสึ (浜松城) ซึ่งเป็นด่านหน้าของตระกูลโทกุงาวะ
อิเอยาสึรู้ข่าวก็ตกใจมาก แต่ตัวเองในเวลานั้นมีความฮึกเหิมที่มาจากการชนะศึกก่อนๆ อยู่ จึงนำทัพ 8,000 คนของตัวเอง ออกไปสู้ ผลปรากฏว่าอิเอยาสึเสียรู้ให้กับชินเก็น เป็นเหตุทำให้อิเอยาสึต้องหนีตายจนเกือบเอาชีวิตตัวเองไม่รอด
ต่อมาทาเคดะ ชินเก็นได้ป่วยและเสียชีวิตลง ทาเคดะ คัตสึโยริ (武田 勝頼) จึงขึ้นปกครองตระกูลทาเคดะ (武田家) ต่อไป ในปีค.ศ.1575 ตระกูลโอดะต้องการจะเปิดศึกกับตระกูลทาเคดะ ในช่วงเวลานั้นอิเอยาสึมีความต้องการที่จะแก้แค้นเป็น อย่างมากหลังจากแพ้ศึกที่มิคาตะงาฮาระ (三方ヶ原戦) และในศึกนี้เองก็เป็นศึกที่ทำให้ตระกูลทาเคดะล่มสลายลง และ อิเอยาสึก็เริ่มขยายอำนาจเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว
โนบุนางะเสียชีวิต ฮิเดโยชิครองแผ่นดิน
ช่วงประมาณปีค.ศ.1582 ได้เกิดกบฏขึ้นที่วัดฮอนโนจิ (本能寺の変) ในเหตุการณ์นี้เองที่ทำให้โนบุนางะเสียชีวิตลง และ ”โทโตโยมิ ฮิเดโยชิ (豊臣秀吉)” หนึ่งในขุนพลของโนบุนางะได้กุมอำนาจส่วนหนึ่งของตระกูลโอดะไว้ หลังจากที่ โนบุนางะเสียชีวิตลง ตระกูลโอดะก็เกิดความแตกแยกชิงอำนาจกันเองภายใน โดยส่วนมากก็มักจะสวามิภักดิ์เข้าร่วม กับฮิเดโยชิ แต่….
อิเอยาสึยังคงแข็งกร้าว ไม่ยอมรับในอำนาจของฮิเดโยชิ จนเกิดเป็นสงครามที่ชื่อว่า “ศึกโคมากิ-นางากุเตะ (小牧・長久手の戦い)” ในฝั่งของฮิเดโยชิมีกำลังถึง 120,000 คน แต่ในขณะที่อิเอยาสึมีเพียงแค่ 30,000 คน หลังจากสู้กันไปซัก ระยะหนึ่ง ฮิเดโยชิคิดว่าถึงแม้ว่าตัวเองจะมีกำลังพลที่เหนือกว่า แต่ด้านกลยุทธ์และบัญชาการกองทัพนั้นอิเอยาสึถือไพ่ เหนือกว่า ดังนั้นฮิเดโยชิเองจึงหันไปใช้กลยุทธ์ทางการเมืองมากกว่าการทหาร หลังจากนั้นทั้งสองฝ่ายก็ได้มีการสงบศึก กันและทั้งสองก็ใช้เวลาในตอนกลางคืนเพื่อดื่มสุราและพูดคุยกันอยู่บ่อยครั้ง จนอิเอยาสึยอมสวามิภักดิ์เข้ากับฮิเดโยชิ
หลังจากนั้นไม่นานนัก ทั้งสองได้เปิดศึกกับตระกูลโฮโจแห่งโอดาวาระ เพื่อปิดฉากเสี้ยนหนามใหญ่อันสุดท้ายและรวมแผ่นดิน ในศึกนี้ตระกูลโฮโจคาดการณ์สงครามผิดไปหมดซะทุกด้าน เป็นเหตุให้ตระกูลโฮโจล่มสลายในเวลาต่อมา
สงคราม ณ ทุ่งเซกิงาฮาระ (関ヶ原の戦い)
สงครามเซกิงาฮาระ (関ヶ原の戦い) เป็นสงครามชิงอำนาจระหว่างกองทัพบูรพา (東軍) ที่นำโดยอิเอยาสึและกองทัพประจิม (西軍) ซึ่งนำโดย”อิชิดะ มิตสึนาริ (石田 三成)” หลังจากที่ฮิเดโยชิเสียชีวิตลงอิเอยาสึจึงคิดฮุบอำนาจทั้งหมดโดยรวบรวมขุนศึก ทั้งหลายที่ไม่พอใจฮิเดโยชิเอาไว้ ส่วนมิตสึนาริเป็นผู้ที่ภักดีต่อตระกูลโทโตโยมิ (豊臣家) อย่างมากจึงไปเกลี้ยกล่อมขุนพลต่างๆ ให้เข้าร่วมกับตนเอง
ค.ศ.1600 ทัพประจิมและทัพบูรพาก็เปิดฉากสู้รบกัน โดยในช่วงแรกฝ่ายกองทัพประจิมได้เปรียบ แต่มีขุนพลคนหนึ่ง ชื่อ ”โคบายะคาวะ ฮิเดะอากิ (小早川 秀秋)” กลับลังเลไม่ยอมเคลื่อนทัพ ทางกองทัพบูรพาที่กำลังเสียเปรียบจึงเข้าเจรจา ลับกับฮิเดะอากิว่าจะยกเมืองให้ปกครองถึง 2 เมืองและทรัพย์สินอีกมากมายถ้ามาช่วยรบ แต่ฮิเดะอากิก็ยังลังเลอีก สุดท้าย อิเอยาสึจึงสั่งให้ทหารระดมยิงปืนไฟใส่ค่ายโคบายะคาว่า ทำให้ฮิเดะอากิสั่งระดมพลเข้าโจมตีกองทัพประจิม จาก เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้โอทานิ โยชิสึงุ (大谷 吉継) ตัดสินใจฆ่าตัวตาย ส่วนมิตสึนาริถูกจับประหาร ที่เหลือต่างก็หนีตาย กลับแคว้นตัวเองอย่างอลหม่าน ทางด้านตระกูลอุเอสึงิ (上杉家) ที่เข้าร่วมกับกองทัพประจิม ก็หนีกลับแคว้นตัวเองไปด้วย สงครามครั้งนี้ทำให้ทุ่งเซกิงาฮาระเป็นที่จารึกและจดจำจนมาถึงปัจจุบัน สุดท้ายโทกุงาวะ อิเอยาสึได้ชัยชนะอย่างสวยงามและสถาปนารัฐบาลโชกุนโทกุงาวะที่มั่นคงต่อมาอีก 250 ปี เป็นอันปิดฉากยุคเซ็นโงคุ
ขอบคุณภาพจาก : https://ast.wikipedia.org , https://www.britannica.com , https://www.castlefan.com , https://www.castlefan.com , https://www.castlefan.com , https://president.jp , https://www.touken-world.jp , https://www.japanvisitor.com